M NEW WORLD

  Səmimi dərəcədə söhbət edəcəyiniz biri olmalıdır. Hansı ki , həmin şəxsə rahat şəkildə , çəkinmədən daxilinizdə olan bəzi mövzuları ona danışıb rahatlaya bilərsiniz. Bu şəxslər 2 , 3 nəfər ola bilər. Məsələn : Xoşa gəlməyən bir hadisə baş verdi. Həyat ehtimallarla zəngindir , unutmayın. Və siz həmin 3 dostunuzla artıq uzaqlaşmalı olursunuz şəhərdən. Bütün yol boyu darıxmaqdan sizi uzaq tutacaq şəxslər onlar olmalıdırlar. Birinizə bir şey olsa o dəqiqə əl-ayağa düşməlisiniz. Əgər soyuq fəsilin daxilindəsinizsə onda söhbətləriniz bir-birinizi isitəcək tək vasitə olmalıdır. Birlikdə gülüb birlikdə kədərlənəcəyiniz dostlardan danışıram. Dost kəliməsi də önəmli faktordur yaşamınızda. Necə ki , “ Bumer” filmində bunu çılpaqlığı ilə bildirmişdilər. Filmin birinci hissəsi 2003-cü ildə yayımlanmışdır. İkinci hissənin yayımlanması 2006-cı ildə reallaşmışdır. Dram janrında olan filmin senaryo müəllifləri Pyotr Buslov , Denis Rodimin adlarını daşıyan şəxslərdir. Film sizə özünüz olm...

     İrlandiyada mütəxəssizlər araşdıraraq göz yaşının elektrik istehsal edə biləcəyini bildirdilər. Yumurta axı və göz yaşı arasında olan eynilik , ikisinin də elektrik istehsal edə biləcəyidir. Göz yaşı ilə bu necə həyata keçirilir ? Sual verdiyinizin sanki fərqindəyəm. Bu proses “Lizozim” vasitəsi ilə həyata keçirilir. “Lizozim” adı verilən ferment , tüpürcək və məməli kalonunda tapılır və bu ferment , anti bakteriyalların özəlliyi sayəsində bakteriyal hüceyrə divarlarına hücum edərək onları zəiflədir. Araşdırmacılar , “Lizozim”in kristalla şmış bir formada olduğunda , piezoelektrik olaraq bilinən bir özəllik daşıdıqlarını tapıblar. Yəni bu fermentin , mexaniki enerjini elektrik enerjisinə çevirə biləcəyini bildiriblər.   Aimee Stapleton , özü İrlandiyanın Limerick universitedində fizika təhsili alan bir araşdırmacı yazardır. O deyib ki, ilk baxışda bu qəribə gələ bilər ancaq , piezoelektrik özəlliyi ətrafımızda istifadə edilir. Açıqlamaya görə kva...

    18 saat ərzində başın bədənə köçürülməsi reallaşdı. Amma bu transplantasiya Çində bir cəsəd üzərində aparıldı. Sinirlərin bir-birlərinə birləşdirilməsi uğurla alınıb. Bu prosesi professor Canavero reallaşdırıb. Ancaq mütəxəssizlər professor ilə razılığa gələ bilmirlər. Bəs bu razılığa gələ bilmədikləri nədir ?! Canavero yaxın zamanda canlı bir bədənin üzərində transplantasiya edəcəyini bildirmişdi. Və elə ona görə də mütəxəssizlər bunun uğurlu ola bilməyəcəyini öz beyinlərinə yerləşdiriblər.   Caplan belə bir fikir bildirib Canaveroya qarşı. Üzü belə nəql etmək çətin olarkən , başı nəql etmək isə mümkünsüzdür , deyib. Bundan başqa o bildirib ki , immunited sistemini basdırmaq üçün istifadə edilən dərmanlar var və o tip proseslərdə bu dərmanların yüksək dozada istifadə edilməsi lazımdır. Baş nəqli də yüksək doza tələb edən əməliyyatdır. Amma bu səviyyədə olan dozalar bir neçə il içində infeksiyaya səbəb olub sizi ölümə götürə bilər. Caplan həm də inanır ki , ...

    Qırmızı xətt çəkməliyik altından həmin sözün. Hər saniyə o sözü xatırlamaqdan çəkinməməliyik. Səhər yatağımızdan qalxdığımız zaman onu təşkil etməliyik. Biz niyə önəmli xüsusiyyətləri bəzən arxaya atırıq?! Bəlkə də sadəcə istəyib də, hərəkət etməyi sevmədiyimizdən ola bilməzmi?! O, təkcə hormonlarla əlaqə deyil. Bioloji olaraq təmin edə bilirik onu. Amma hardadır bizim təkan verməyimiz?! Beş hərifli sözdür, ancaq bəzən nədənsə xatırlamağa çalışmırıq onu. Başqa bir vasitələrlə əvəzləyirik. Lakin, özünü götürüb sadalasaq necə də gözəl səsləndiyini hiss edə biləcəyik. Ra-hat-lıq! Ruhumuzun, bədənimizin dincəlməsi üçün önəmli xüsusiyyətdir. Onu nələr alır əlimizdən?! Və yaxudda kimlər?! Səbəbkar hardadır?! Çox bəsit cavab verə bilərəm. Güzgüdəki adamdır. Hər gün üzünü yuyarkən güzgüdən sənə baxan həmin o şəxsdir. Bizə mürəkkəb bir şeylər lazım deyil, əslində. Daha bəsit, sadə kadrlar gözümüzün qarşısına gətirməliyik. Məsələn: Yann Tiersen musiqilərində sadə şəkildə notlar...

     Niyə çox yalnızıq?! Kafka haqqsızmı idi?! Yox deyəcək qədər səhv edə bilmərəm. Demişdi ki, “Mənim yalnızlığım insanlarla doludur”. Bəlkə də cümləni saatlarca təhlil etmək olar. Bilirəm, ətrafımızda çox insanlar var. Halbuki, bilinməyən bir saatda özümüzü yalnız hiss etməyə başlayırıq. Və zamanın qollarında özümüzə sarılırıq. Gözümüzün qabağına elə xatirələr gəlir ki, sanki dünyanın mərkəzində təkliyə məhkum olmuşuq. Beynimizin daxilində yerləşən “Hipokampus” bəzən çox acı verici xatirələri yada salır. Xəyali görüntü gözünün qabağına dikəlmiş olur. Nə qaça bilirsən nə də ki, onu silmək gücündə olursan. Bu da beynin sənə təqdim etdiyi özəllik. Ancaq qorxma yad birisi deyil. Beynin işləmə sistemini öyrəndikcə qəribə bir hala düşürsən. Lakin, onu qəbul etməyi bacarmaq gücündəsən. İnanmıram ziyanımıza işləyəcək bir işlər görmüş olsun. Niyə vecsiz ola bilmirsən tam şəkildə?!   Səmimi olmağa çalışırıq, dürüstlüyə söykənmişik. Amma gəl gör ki, bu qarşı tərəf üçün ...

    Bu dünyaya niyə gəldilər?! Hər bir xüsusiyyətin səbəbi var. Özünü öldürərkən və yaxudda yaşadarkən belə səbəbi beynində gəzdirmiş olursan. Bəzən bunu üzə çıxartmaq gücündə olursan. Ancaq hərdən edə bilmirsən bu xüsusiyyəti. Lakin, yenə də heç nə səbəbsiz deyildir fikrini unutma. Tamam... Onda niyə bu dünyaya gəldilər?!   Düşünsənə, bilinməyən bir vaxtda 12 dənə fərqli məkana enirlər və oralardaca gözləyirlər. Səhər yuxudan qalxırsınız, bəziləriniz işə bəziləriniz isə dərsə getmək üçün tələsirsiniz. Hələ heç bir səs-soraq mediyadan sizə gəlib çıxmayıbdır. İşinizə və yaxudda dərsinizə rahat şəkildə, özünüzə güvənən vəziyyətdə gedirsiniz. Qonaqların gəldiyindən xəbəriniz olmadan ünvanınıza çatırsınız. Bu gündə həmişəki kimi vaxtın eyni şəraitdə keçəcəyinə əminsiniz. Amma birdən həyəcan siqnalı çalır. Nə baş verdiyini hələ dərk etmirsiniz. İnsanlar iş yerlərini, məktəblərini tərk etməlidir deyə bir bildiriş alırsınız. Elə bu an qonaqların gəlməsi ilə bağlı videoları...

  Göy ?! Yoxsa sarı ?! Ya da bənövşəyi də ola bilər. Qırmızı rəngin də özünə məxsus aurası var. Sarıya çox baxanda göz qamaşdırsa da yenə də cazibəli rəngdir. Hansını seçək görəsən?! Bəlkə hər bir rəngdən müəyyən qədər istifadə edək?! Hətta rəngsiz olan hissələrdən də istifadə etmiş olarıq. Hə... Məncə bir çox rənglərdən ayrı-ayrılıqda əlavə edə bilərik.   Gözlər dalğaları qəbul edib beyinə ötürür. Beyin də bizə müxtəlif rəngdə olan cismlər təqdim edir. Hansı ki, bu rənglər həyatımızda xüsusi rollara sahib olan bir vasitələrdir. Hətta insanlar 3 hissəyə ayrılır rənglər baxımından. Bunu filmlərə, seriallara görə demiş oluram. Deməli, 1-ci hissə ancaq rəngsiz filmləri sevənlərdir. 2-ci hissə isə həm rəngli həm də ki, rəngsiz filmlərə baxmağı sevən şəxslərdir. Sonuncu, 3-cü hissə də isə ancaq rəngli filmləri sevib rəngsiz filmlərə başları ilə yox işarəsini göstərən insanlardır. Bu qədər bizim üçün xüsusi yerdə dayanan bu rənglər bir səbəbi daşıyırlarmı?! Əlbəttə hər birinin...

    + Noyabr , həmin ay üçün darıxmaq hissi keçir daxilimdən. İnsan niyə təqvimdə qeyd olunan bir ay üçün darıxsın ki?! Hərçənd ki, möcüzələrə inanacaq fikrə sahib deyiləm. Səncə Zero, möcüzələrə inananlar huzurlu yaşayırlar ? -Huzurlu olmaq üçün hər bir insan özünə görə müxtəlif vasitələr seçə bilər. Kimisi musiqini, kimlərsə yemək yeməyi , kim isə möcüzələrə inanaraq huzurlu olar. +Və yaxudda kimlər isə sevdiyi şəxsinə sarılaraq huzurun daxilinə düşər. -Noyabr ayı üçün daha çox darıxanlar, tənha olanlardır. Təqvimdə həmin ayı qırmızı işarəyə almaq lazımdır. Tənha insanlar üçün həmin ay bir bayram kimi qeyd olunmalıdır. +Zero, özümüzü çoxmu aldadırıq? Göy üzünə baxarkən düşündüyüm tək bir şey var. Nə zaman bu yer kürəsindən ayrılacam deyə , fikirləşirəm. Səncə yalnız ölərkənmi bu istəyim reallaşacaq? -Bəzi istəklər ölərək reallaşır. Çox da üzmə qəlbini. O ki, qaldı özümüzü aldatmağa. Bu qətiyyən pis bir xüsusiyyət deyil. Əgər insanlar özünü aldatmasa onda səh...

    Hiss etmək... Hiss etmək... Daha dərindən musiqini hiss etmək “Limbik Sistem” in üzərində xüsusi rollar oynayır. Duyğularımızı yaradan və tənzimləyən bu sistem musiqi dinlədiyimiz anlarda da bizi kədərli və yaxudda şən bir hala salmış olur. Məsələn: Özünüzü buludların üzərində hiss etmək istəyirsinizsə, onda meditasiya melodiyalarını, pozitiv enerjili pianinolar dinləməyinizi tövsiyyə edirəm. Əgər buludları da dəlib keçmək istəyirsinizsə. O zaman Hanz Zimmerin musiqilərini mütləq şəkildə dinləməlisiniz. Onda siz özünüzü kainatın dərinliklərində hiss edəcəksiniz. Sanki ordakı ulduzlardan birinə toxunurmuşcasına. Bunu daha çox “Insterstellar” filmi üçün olan musiqilərində edə bilərsiniz. Sizə elə bir xəyali görüntülər qurmağınıza yardım edəcək ki, uçub da yerə enməməyi istəyəcəksiniz.   Bu başqa bir musiqidir. Burda səmaları gəzməyəcəksiniz. Müharibə saatının ən qızmar dəqiqələrində özünüzü hiss etmək dərəcəsində ola bilərsiniz. Torpağın üzərində əyləşib vərəqə n...

    Hər bir xüsusiyyətdə insanlar iki yerə ayrılır. Bəs nədəndir bu qrup halına düşmələr?! Niyə?! Sadəcə bir təşkilat yoxdur?! Sual, bəsit bir cavabı özündə daşıyır. Qısacası, təxminən 90% insan dünya idarəçisi olmağa meyillidir. Ya uşaqlıqdan qalma bir xəyallardır, ya da ki, gördükləri və qarşılaşdıqları mənzərələr bunu ona təşəbbüs edirlər. Və beləliklə bununla müxtəlif cür dinlər, siyasi partiyalar, qurumlar, bir sözlə təşkilatlar meydana gəlirlər. Özüdə insanın fərdi fikri əsasında. Bir təşkilatı yaradan şəxs öz fərdi fikirləri ilə insanları yaratdığı quruma meyilləndirməyə çalışır. Öz qaydaları, öz xisləti bu yerdə dayanmış olur. Baxın bu cür şəxslər, heç kimi vecinə almayacaqdır. Acınacaqlı bir halın olduğunun fərqindəyəm. Amma bu həqiqi anlamı daşıyır. Elə insanların etdikləri əməllər sadəcə öz mənəviyyatını doydurmaq üçündür. Xarici və daxili aləmə nəzər yetirsək paradoksları görmüş oluruq. Amma xarici tərəf həqiqi deyil. Sadəcə görüntü naminə, qarşı tərəfə mənfi d...

    Deyirlər ki, dünya təkçə sənin ətrafında dönmür. Elə burdan başlayır yanlış düşüncələr. Bəli, dünya elə sənin ətrafında dönür. Kvant fizikasına görə elektronların hərəkəti insanın baxış bucağına görə dəyişir. Və sənin arxanda qalan əşyanın mövcudluğu o zaman olmur. Çünki, sən onu görmürsən. Bir cismi görməməyin, o elektronun varlığının üzərindən xətt çəkmiş olur. Mövcudluq bəsit bir anlayış deyil. Onu anlamaq üçün Dekart kimi düşünməyə ehtiyacın yoxdur əslində. Çünki o, özü üçün bir anlayış formalaşdırdı. Sən də gecikmədən xislətində yatan həqiqəti özün üçün üzə çıxartmalısan.   Dünya sənin ətrafında dönür. Sən öldükdən sonra həyat mövcud olmayacaqdır. Qısacası sən özün elə həyatsan.   Zamanamı ehtiyacın var idi?! Tərsliyə bir bax, zamanın da sənə ehtiyacı var. Halbuki anlamadın ki, zaman elə sən özünsən. Beyninin daxilində işləyən bir sistem var. O, sənə bir zamanı tanıdır. Bu hissə “hipotalamusun supershmatic çekirdəyidir”. Bər-bəzəkli saatını yerə at. ...

     Xoş gördük zaman!   Hər şey mükəmməl ola bilər deyə bir fikrin olmasına şüphəm var. İndicə dərindən bir ah çəkdim. Bəlkə də sənə görədir hər şey. Ancaq mənim yaşamaq səbəbim sən deyilsən. Çox tələsdirirsən bizləri. Heç gözləmədiyim dərəcədə sürətlə addımlayıram. Yorulduğumu müəyyən dəqiqələrində hiss etmək gücündə oluram. Dünyaya gəldiyimiz andan bizə sarılırsan. Ölənə qədər yapışıq əkizlər kimi ayrılmırsan bizdən. Nə bilim, yəqin ki, mənim əks tərəfimsən. Mən elə sənəm, ya da sən elə mənsən demək ixtiyarına sahib ola bilərəm. Bütün dərdləri, xoşbəxtliklərin şahidi olursan. Ya da elə bütün dərdlərin, sevincimizin tək səbəbkarı sənsən. Bunu deməyim ehtimaldır. Ancaq acı bir tərəfi budur ki, səni ölümlü etmək istəyirəm. Əslində bu mənim üçün acı tərəf deyil. Lakin, bunun kədərli olduğuna inananlar var. Sənsizliyi təsəvvür edə bilməyəcək şəxslər bu dünya da yaşayır. Axı sənin əqrəblərinin qırıldığını bilmək, niyə də bizi sevindirməsin?! Doğrusuna qalsa saat...

  +Xilas etmək, insanları yəni xilas etmək nə qədər doğrudur Zero? - Öncə doğrunun nə olduğuna göz gəzdirmək lazımdır . Unutma ki, doğrular dəyişkən olur , yanlışlar kimi. Onlar məkana və zamana görə dəyişirlər. +İnsanlara yardım etməliyik? -Yarımçıq köməklik daha çox fayda verər. Qalan hissəsini insan özü tamamlamalıdır ki, özünü aciz hiss etməsin.   Düşündüyüm qədər səssiz yaşamıram. Planlarının olması bəlkə də doğru bir addım deyildir həyat üçün. Təqvimə baxmadan yaşamı sürdürməyimiz mümkündür. Xəyallar qurmaq lazımınca faydalımı idi?! Buna şüphə ilə yanaşdığıma əminəm. Görə bilmirik rəngləri. Deyəsən hər səfər nələrəsə aldanırıq. Nələrinsə bizdən asılı olması nə qədər doğru ola bilərki?! Beynin işləmə sisteminə diqqət edəndə ancaq müdaxilədən başqa çarəmizin olmadığına şahidlik yaranır. Bəlkə də hər şeylə barışmalıyıq. Barışıq, insan varlığında olmalıdır.   -Bir gün geriyə dönə bilməyəcəyimiz qatara minəcəyik. Zənn etdiyim qədər qatara qarşı gözlə...

    Günəş öz sarı saçlarını üzümə toxundururdu. Niyə? də həyatı sevmək gücündə olmayım deyə bir sual gəmirirdi beynimi. Məsələn: Yaşıl yarpaqların arasında itə bilərdim. Yağış damlaları altında hüceyrələrimi hər dəfə sevindirmək gücünə malik olardım. Simasında dərin bir kədəri olan qadına papatya gülü hədiyyə etmək şərtində olardım. Mövcud olan 24 saat ərzində ancaq gülümsəməm ola bilərdi. “Bəlkə də bunlar müddətlikdir, daimi olmur” deyərək belə düşüncəyə sahib olmağım bədbəxtçilikdir yoxsa bir uğurdur?! Deyəsən bu hissəyə aid olan cavabı dəqiq bilmirəm. Metro daxilində irəlliləyərkən düşündüyüm bir çox mövzular olur. Bəzən bu eyni anda, bəzən isə ayrı-ayrı günlərdə mövcud olur. Keçən səfər reyslərin səsinə fikir vermədən düşündüyüm fikirlərdən biri bu idi: Nə üçün ölüm mövcuddur? Və indi də bu hissəyə bunu əlavə edək: Niyə kainatın məhv olmasına şahidliyi hər kəs edə bilməz?   Qalstuklu insanları sevmirəm. Nifrət etmək qabiliyyətim yoxdur, sadəcə sevməmək hissəsinə...

     Həyatla olan təması təmin edən beyin olduğuna heç şüphəm yoxdur. Beləliklə, duyğu və duyğusal hərəkətləri tənzimləyir “Limbik Sistem”. İnsanlığı bizə təqdim edir “Prefrontal Korteks”. “Epifiz” vəzisi daxilində yerləşən “Şüur” bizə dünyanı tanıdır. Beynimizin üst tərəfində yerləşən “Poriyetal Lob” isə sağ və sol yarımkürəyə ayrılaraq bizim üçün ayrı-ayrı xüsusiyyətləri üzərimizdə tətbiq etmiş olur. Belə ki, sağ yarımkürə eşitməyi və bədənimizi idarə etməyi təmin edərkən, sol yarımkürə isə lazım olan yetənəkləri və dil funksiyalarını idarə etmiş olur. Bununla bitmir hələ. “Okspital Lob” beynimizin ən arxasında yerləşmişdir və gözlərdən gələn bilgiləri idarə edir. Beyində işləyən bu və digər hissələr, loblar bizə həyatla təmasımızı yaradır. Bəs ürəyin bədənimizdəki xüsusi rolu nədir?! Hisslərdə rol oynamır, həyatı anlamağa yardım etmir bəs nə işə yarayır?! Beyini yaşadır deyə bilərəm. Əgər o qan ponpalamasa onda beyin dayanacaqdır və həyatdan ayrılmaq zamanı gəldiyi...

  D ərin nəfəs almaq qərarına varmağım üçün 2 saniyə bəs etdi. Burun ilə nəfəs alıb ağız vasitəsi ilə havaya aldığın nəfəsi buraxmaq insanı rahatladırdı. Ən azından məni rahatladırdı deyə bilərəm, əminliklə. Burda məsələ içindəki mənfi enerjini çölə atmaq idi. Sanki təsəvvür edirdin ki, həmin an mənfi xüsusiyyətlər daxilindən çölə çıxırdı və sən özünü rahatlaşmış hiss edirdin. Hay-hay… Hay-hay… Amma müddətlik idi, bu rahatlığı təmin etmək. Başa düşdüm ki, bütün məsələ nə düşündüyündədir. Çoxdan başa düşmüşdüm demək gücündəyəm əslində. Ancaq mənə maraqlı olan tərəfi bu idi: Bunları dərk etmişəmsə niyə hələ də, bəzən sıxıntılar hiss edirəm?! Və sonra anladım. Beyindəki “Epifiz Vəzisi” daxilində yerləşən “Şüur” bizimlə bir oyun oynayır.   Zaman keçdikcə öz-özümü aldatmağı gözəl bir ünsur hesab etdim. Əslində indi də bu fikirlə bağlı bir şeylər dəyişməyib. Bütün məsələ dar günlərdə beynimi aldatmaqdır. Çətin vaxtlarda insanın işinə çox yarayır. Ancaq elə rol qurmalısan ki, so...

    DMT, epifiz vəzisi və ya digər bir adı olan pineal bez tərəfindən ifraz olunur. İfraz olunma prosesi yuxu gördüyümüz zamanda baş verir. Bundan əlavə ölüm anında da yəni ürəyin dayanmasından sonra beynin 7 saniyə aktiv olduğu müddətdə də DMT yüksək miqdarda ifraz olunmuş olur. Bu an qara tunel, ağ işıq kimi görüntülər görmüş olacayıq. Hətta Tanrılaşmada bu zaman gedir.   Xüsusi maddələr satılır, sırf olaraq DMT ifrazı üçün. Hətta bu maddələr bəzi ölkələrdə qadağandır. Çünki onlar yüksək dərəcədə DMT ifraz edirlər. Bu cür maddələrə psixotrop maddələr deyə bilərik. Bunlardan əlavə də hipnoz vasitəsi ilə DMT ifraz edib mürəkkəb bir halüsinasiyalar görməyimiz mümkündür. Ancaq bu biraz təhlükəli haldır. Ümumi götürəndə bu sadə bir vəziyyət deyil. Əslində siz insanların Tanrı rolu haqqında bildikləriniz tamamilə real bir nüanslara toxunur. Bunun üçün sadəcə dar düşüncədən uzaqlaşmaq lazımdır. Beyninizin 10 faizdən daha çox işlək vəziyyətdə olduğuna əmin olmalısınız...

    Məsələn: Nə olursa-olsun yarımçıq saxlamayın. Ünsiyyət zamanı belə demək istədiyiniz cümləni sabaha saxlamağa çalışmayın. Elə zamanında nöqtələri qoyun. Vergüllər hər zaman yaxşı olmur. Nidalara toxunmayın. Deyəsən önəmli olan suallar idi. Hə… hə, suallar çox önəmli idi. Həm özünü düşündürməyə həm də ki, qarşındakı insana kömək etməklə bağlı. Suallar , bütün daxili aləmini tanımağa yardım edər zamanla.   Nə edirsinizsə edin, amma bircə yarımçıq saxlamayın. Sevirsənmi?! Günəş batdıqdan sonra cümlələrini hazırla. Və yeni bir günəş doğmamış qarşındakı insana hədiyyə elə kəlimələrini. Bir hədiyyə kimi düşün. Saf, təmiz bir hədiyyə. Qorxma, bu zaman qabırğan qırılmayacaq, dərin soyulmayacaqdır. Ölüm hadisəsinə isə heç yer yoxdur. Kədərmi?! O, onsuzda müşkül bir məsələ deyil. Əsas olan yarımçıq saxlamayacaqsan. Tamamlanmasına icazə verəcəksən. Bu çox rahatladacaq səni. Bütün məsələ daxilindən çıxartmaqdır. Bilirsən?! Kəlimələri hədiyyə etmədiyin hər bir dəqiqə, dəri...

    Yalnızlıq, deyəsən gəmilərin getməsindən sonra limanları yandırmaqdır. Sonra küllərinə baxmaq. Eyni anda gülüb, eyni zamanda kədərlə sevişməkdir. Bəlkə də öz-özünlə danışmağın bir səbəbidir. O, deyil də. Bizlər niyə hələ də yalnızıq?!   Xoşbəxtliyi qısqandırmaq deyə bir şey vardır. Amma hər kəsin belə bir şansı yoxdur. Məsələ burasındadır ki, niyə belə bir şans olmur hər kəs də?! Bu gün yalnızlıq məktub yazmışdı. Özünü çox tərifləyirdi. “Cəhənnəmə qal deyə” bir cümlə yazdım. Buna görə 5 dollar poçtalyona verdim. Bir cümləni yalnızlığa məktubla göndərmək üçün 5 dollar xərcim çıxdı. Amma onun göndərdiyi məktubu heç cırıb, ata bilmədim. Tozlu masamın üzərindən gözlərim onun kəlimələrinə baxırdı. Oxu... Oxu... doymayacaqsan deyə bir hiss bəxş edirdi mənə. Peşman oldum elə bir məktub göndərdiyimə görə. Çünki təkrarən məktubu oxuyanda bir doğmalıq hiss etdim ona qarşı. O necə oldu bilmədim. Yalnızlıq, bəlkə də simasını bilsəydim yolda qarşıma çıxan kimi ağzı-burnunu ...

    Dərdi sevə bilmədikləri üçün insanlar bədbəxt olurlar. Halbuki, bir yemək kimi təsəvvür etmək lazımdır. Fikir versək, dərd gəldiyi zaman bizi mənəvi olaraq doydurub sonra çıxır gedir. Və elə bir hiss daxilimizdə yaranır ki, sanki dərdlər heç gəlməyiblər yanımıza. Əslində zamanla hər şey adiləşir. Uşaqlıqda da belə idik. Bir topumuz olduğu zaman bezənə qədər oynayardıq. Sonra sıxılan an kənara atıb oynamırdıq topla. Gözəl bir hissdən adi bir hissə keçiddə olurduq. Təqvimlər dəyişdikcə, biz böyüdükcə yenə də periodik yaşadığımız anlar zamanla adiləşir. Sevgi də buna daxildir. Biri ilə münasibətdə olduğun müddətdə, əgər aranızda bir yenilik yoxdursa, elə təkrarən bir münasibətiniz varsa, burda o zaman sevgi adiləşir, bəsitləşmiş olur.   Təkrarçılıq yorur insanı. Yorulmağımızın əsas səbəbi budur. Ona görə də dərdləri qəbul etməliyik. Onların ölümümüzə qədər olacaqlarını bilməliyik. Sadəcə arada gedib-gələcəklər. Bunun üçün də onları çox sevməliyik. Nə bilim , deyəs...

     -Dar küçələri sevirəm. Oralarda çox az insan olur. Ümumiyyətcə son illərdə səssizliyi axtarmaq deyə bir vərdiş yaranıb mən də. Bəzən yeni insanlarla tanış olmaq həvəsi keçir daxildən. Amma sonra xatırlayırsan ki, danışan hər bir cismin ziyanı vardır. Təbii ki, təqdim edəcəyi xeyrindən əlavə. İki seçim var həyatda deyirlər. Məncə bu sadəcə çoxlu sayda reklamlara baxanların uydurmasıdır. Hərdən düşünürəm ki, insanın öz-özünü aldatması elə də pis bir xüsusiyyət deyil. Hətta deyə bilərəm ki, mükəmməl bir hissdir. +Niyə belə bir şey düşünürsən ki, Zero? -Dincəlirəm. Özümü aldatdığım zaman yorğunluğum azalır. Doğrular bəzən yorur adamı. Bir sual verim sənə. Gündə neçə dəfə dərindən off... hissini çölə çıxardırsan? +Çox olur. Bilmirəm dəqiq, saymıram. İnsanın daxilində sıxıntı olanda rəqəmlər elə də önəmli rol oynamır. -Bəzən, beş-altı insan tərəfindən döyülmək istəyirəm. Sarsıntı keçirib, dünyanın rənglərini dəyişmiş halda görə bilərəm deyə düşünürəm. Ya da ...