CEYHUN MƏMMƏDOV-RA-HAT-LIQ
Amelia, o bəs nə etməyə çalışırdı?! İnsanlara yardım edərək daxili aləmini rahatladırdı. Məncə hiss etmisiniz. Birinə yardım edərkən onun verdiyi rahatlıq hissi. Sanki, çiyinlərinizdən böyük bir yükü götürüblər. Göylərə uçacağınızı hiss etmiş olursunuz. Ra-hat-lıq, bax budur. Uçmağa doğru yönəlmək. Amelia sevgi axtarışına çıxmamışdı. Ancaq qarşısına çıxan sevgidən imtina etmədi. Bunu belə qələmə vermək olar. Rahatlığa yox demək ayıb olardı. Sevgi nə qədər bioloji bir hiss olsa da, yenə də enerji mənbəyinə çevrilə bilir. Göylərdə uçuram, ağırlıq hiss etmirəm sinəmdə dedinsə deməli rahatlığın təmin olunubdur. Amma bunu sevgi etmir, əslində. Onu qarşındaki şəxs etmiş olur. Sevgi müqəddəs deyil, müqəddəs olan sevdiyin şəxsdir. Tamam... Aranızda nə zamansa mübahisə olarsa və rahatlığınız yenə də pozulmazsa, bu o deməkdir ki, siz sadəcə zarafatlaşırdınız. Mürəkkəbliyə çevirməyin. Əgər özünü narahat hiss etmədinsə onda mübahisələrə sadə şəkildə bax, gülümsə məsələn. Onda düzgün seçim etdiyini görəcəksən.
Amelia, filmin daxilində çox danışmaq yerinə
çox izləməyi deyəsən sevirdi. Kənardan xəyallar quraraq o şəxsi izləyirdi. Bəlkə
də bilirdi ki, nə zamansa rahatlıq özü onun qapısına gələcəkdir.
Müxtəlif vasitələrlə rahatlığınızı təmin edə
bilərsiniz. Amma öncə bu sözü sadalayıb onu dərindən hiss etmək gücünə sahib
olmalısınız. “Amelia” filmində deyildiyi kimi: Həyat heç vaxt səhnələşmiyəcək
bir oyunun sonsuz təkrarından ibarətdir.
Unutmayın, bəzən bəzi vasitələr təkrar
qalmalıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder